بــرای بـود نـمـان ، فـکـر تــازه بــایــد کـرد غنیمتی است گرانپـایـه ، جـلـوه هـای حضـور

*

روشن ترین خانه ء هرکسی , چشمان اوست , هنگامی که امید میهمان قلبش باشد

*

هرگاه از خدای سبحان درخواستی داری ابتدا بر پیامبر اسلام (ص) درود بفرست پس حاجت خود را بخواه زیرا خداوند بزرگوارتر از آن است که از دو حاجت یکی را برآورده کند و دیگری را باز دارد

*

از حسادت خالی شو تا از کرامت پر شوی .

*

مظهر تقوی و رشادت علی است............آیت ایمان و عبادت علی است......معنی خون و شرف از وی بجوی.............کاتب فرهنگ شهادت علی است...........ماه لقائی که از انوار او..............مهر کشد رنج حسادت علی است...............شاهسواری که ز فرق فلک..............در فکند تاج سیادت علی است

*

دردا که بست بار سفر از دیار شعر..............سالار عشق و میر دل و ... شعر

*

روزگاریست که کس مرد ره عشق ندید.................به مشام دل ما بوی بهاری نرسید............نا امیدم مکن از شادی ایام نوید.................آبت از چشمه دل داده ام ای باغ امید...............که به صد عشوه بخندند گل و یاسمنت

*

همیشه سر سبزترین سمت باغ از ما بود..........و نصف بیشتر چلچراغ از ما بود........سوار رامترین سرنوشت ما بودیم......مقیم طاقچه های بهشت ما بودیم....میان ما و خدا یک نماز فاصله بود.......و هرچه پیش رسیدیم باز فاصله بود

*

پرنده آمدن بهار را خبر میداد......فرارسیدن خورشید را خبر میداد...........کسی به زاغچه ها بد نگفت در ده ما.........کسی به چلچله مرتد نگفت در ده ما..........چه شد که طی شدن بهار را نفهمیدیم؟...........غروب کردن خورشید را نفهمیدیم؟!

*

چه شد که پنجره نیمه باز را بستیم؟!...........و پر ستاره ترین جانماز را بستیم؟!

*

کنار جاده نشستیم از طلب خسته............بلند کردیم دست و دعا بر لب...............خسته.............بلند کردیم دست گرانتر از تن را.............دعا نبود که تسلیم بود دشمن

*

بیا دوباره به آئین رود برگردیم..........به آن نیاز که پر می گشود برگردیم.........پرنده ایم و مهاجر مهاجریم و غریب...........به آسمان به بلند کبود برگردیم

*

*

سبحان من لا یعتدی علی اهل مملکته / سبحان من لا یأخذ اهل الارض بالوان العذاب / سبحان الرئوف الرحیم / اللهم اجعلنی فی قلبی نورا و بصرا و فهما و علما / انک علی کل شیء قدیر

*

چنان برای آینده برنامه ریزی کن که گویی هرگز نمیمیری و چنان آماده مرگ باش که گویی لحظه های آخر عمر را سپری می کنی - امام علی ( ع)

*

ز هشیاران عالم هر که را دیدم غمی دارد دلا دیوانه شو ،‌ دیوانگی هم عالمی دارد...

*

چه قدر سخته تو چشمای

کسی که تمام عشقت رو ازت دزدید

و به جاش یه زخم همیشگی رو به قلبت هدیه داد زل بزنی و

به جای اینکه لبریز کینه و نفرت شی‌ ، حس کنی هنوزم دوسش داری

*

چه قدر سخته دلت بخواد سرت رو باز به دیواری تکیه بدی که یه بار زیر آوار غرورش

همه وجودت له شده

*

چه قدر سخته وقتی

پشتت بهشه دونه های اشک گونه هاتو خیس کنه اما مجبور باشی بخندی

تا نفهمه هنوزم دوسش داری

*

چه قدر سخته گل آرزوهاتو تو باغ دیگری ببینی

و هزار بار تو خودت بشکنی و اون وقت آروم زیر لب

بگی : گل من باغچه نو مبارک

*

lose time is never found

*

ایرانیها را به چهار طریق می توان شناخت 1- زیر شلواری راه راه آبی دارند 2- وقتی بستی لیوانی را باز می کنند درش را لیس میزنند 3- هر بار که یک قلوپ نوشابه میخورند به شیشه نگاه می کنند 4- تو چهارچوب در وا می ایستند و میگند بفرمایید تو

*

ajab charkheye agibiye : zan az sosk mitarse, sosk az mosh, mosh az gorbe, gorbe az sag, sag az mard mitarse, mard az zan